Armatorzy narzekają na ciągnące się negocjacje dotyczące umów na długoterminowe dostawy paliwa. Problemy dotyczą umów na dostawy, jakie będą następować od 1 stycznia 2015 r. Tego dnia zaczną obowiązywać przepisy, na mocy których operatorzy, którzy nie zdecydowali się na wyposażenie swoich jednostek w systemy oczyszczania spalin, będą zobowiązani do stosowania paliwa niskosiarkowego, którego koszt jest znacznie wyższy od tradycyjnego. Przepisy, które zostały zatwierdzone przez Międzynarodową Organizację Morską, oznaczają, że w niektórych miejscach (obszary oznaczone jako SECAs – skrót od Sulphur Emission Control Areas), dopuszczalna emisja siarki nie będzie mogła przekraczać 0,1 procent.
W związku z nowymi regulacjami, od przyszłego roku statki, które nie będą miały zainstalowanych scrubberów (tzw. płuczki) bądź nie są napędzane ekologicznym paliwem LNG, będą musiały być zaopatrywane w uszlachetnione, ale też bardzo kosztowne paliwo.
Z informacji napływających od armatorów oraz dostawców paliwa wynika, że negocjacje przebiegają w mozolnym tempie, a w wielu wypadkach utknęły w martwym punkcie. Kością niezgody jest podstawa wyceny, która jest istotnym składnikiem ceny ostatecznej paliwa. Przedstawiciele wielu firm przyznają, że byli przygotowani na znaczący wzrost kosztów paliwa od 1 stycznia 2015 r., ale nie zgadzają się z dostawcami ani w kwestii przedstawianych przez nich stawek, ani w temacie kontraktów długoterminowych, proponowanych podczas negocjacji.
Różne stawki bazowe, pojawiające się niezgodności w dokonywanych wycenach, a nawet problemy z ustaleniem poziomu upustów mają wpływ na przebieg negocjacji. W związku z obecnym zamieszaniem oraz trudnościami w określeniu ostatecznych cen, wielu armatorów zdecydowało się opóźnić podpisanie umów na dostawy paliwa w 2015 r.
Co ciekawe, nie tylko rozbieżności w cenach mają wpływ na przebieg zawierania nowych kontraktów przez właścicieli statków, ale też różnorodna specyfikacja niskosiarkowych paliw żeglugowych, oferowanych przez poszczególnych dostawców. Produkty proponowane przez koncerny takie, jak: Neste, ExxonMobil i Litasco, różnią się między sobą gęstością, temperaturą zapłonu czy temperaturą płynięcia.
PromySkat
Źródło: Platts
